Facebook, Twitter ve Diğerleri, Sosyalleşim Derken Asosyal mi Oluyoruz

İnternetin hayatımızdaki etkisini hepimiz biliyoruz. 1995'li yıllardan sonra hayatımıza giren internet çağın en etkili iletişim aracı. Elbette teknolojinin bize sunmuş olduğu bu nimetten sonuna kadar yararlanmak bizim hakkımız. Ancak, bu nimeti, doğru ve bilinçli kullanmak şartıyla kullanabiliriz. Aksi takdirde etkili bir iletişim aracı olmaktan ziyade internetin asosyal olmamıza neden olan bir mecra haline dönüşmesi sürpriz olmayacaktır. 

İnternetin hayatımızın her alanında yer alması ile birlikte sosyal paylaşım siteleri de hayatımıza dahil olmuştur. Facebook, Twitter, Instagram ve diğerleri, özellikle gençlerin çok fazla zaman geçirdikleri siteler haline geldi. Sosyal paylaşım siteleri aracılığı ile doğru habere ulaşabilmek, sansürsüz bilgi edinebilmek, arkadaşlarımızla iletişim kurabilmek ne kadar cazip olsa da bu sitelerin hayatımıza olumsuz yönleri bulunduğu yadsınamaz bir gerçek.

Yapılan araştırmalar sosyal medyada daha iyi olmak isteyenlerin üzerinde, inanılmaz bir baskı olduğunu göstermektedir. Facebook ya da Twitter'da daha çok takipçi kazanma, daha çok beğeni kazanma, daha çok arkadaş edinme ve popüler olma isteği ne yazık ki sosyal medyayı sosyallikten uzaklaştırarak bir yarış mecrası haline getirdi. 

Daha az arkadaşı olan ya da daha az takipçisi olan kişiler ne yazık ki daha çok ilgi çekmek için istemediği halde daha çok resim paylaşmaya, daha çok tweet atmaya başlıyor. Arkadaşlarımızı etkileme çabası ile gereksiz paylaşımlarda bulunmaya ve anlamsız tweetler atmaya başlıyoruz. 

Özellikle fotoğraflarımızı paylaşarak beğenilmeyi bekliyoruz. Az beğeni aldığımızda mutsuz oluyoruz. Arkadaşlarımızın paylaştığı her fotoğraf üzerimizde inanılmaz bir baskı oluşturuyor. Kendimizi paylaşılan her fotoğrafı beğenmek zorunda hissediyoruz ve kendi paylaşımlarımız beğenilmediğinde ise üzülüyoruz. İstemediğimiz halde daha çok paylaşımda bulunmaya başlıyoruz. 

Facebook, Instagram ya da Twitter'a girmediğimiz zaman bir şey kaçırdım mı acaba diye düşünmeye başlıyoruz. Arkadaşlarımızın paylaşmış olduğu fotoğraflara bakarak onlarla kendimizi karşılaştırıp eksiklerimizi görüyor ve mutsuz olmaya başlıyoruz. Bizden çok daha iyi durumda olan arkadaşlarımızın hayat şartlarına özenip kendi hayat şartlarımızı beğenmemeye başlıyoruz. Arkadaşlarımızın mutluluğu için ne kadar sevinirsek sevinelim kendi hayatımızdaki eksiklikleri görmek üzerimizde inanılmaz bir baskı oluşturuyor. Bu da mutsuz olmamıza neden oluyor. Fotoğraflara bakarak sosyal medyada yer alan herkesi çok mutlu zannediyor, bu nedenle kendimizi  daha mutsuz hissetmeye başlıyoruz. 

Aslında sosyal paylaşım sitelerinde paylaşılan fotoğrafların en mutlu an fotoğrafı olduğunu unutmamak gerekiyor. Kimse her daim gülmüyor, her fotoğrafın altına çok güzel demek aslında o kişiyi çok da mutlu etmiyor,  kimse her daim bu kadar mutlu değil ne yazık ki.  Bu fotoğrafların çoğunun beğeni kazanmak için özel olarak çekildiğini aklımızdan çıkarmamalıyız. Bu fotoğraflara aldanıp kendimizi daha iyi ve güzel göstermek için fotoğraf paylaşmak yerine gerçekten iyi olmak için çaba göstermeyi denemeliyiz. 

Sosyal paylaşım sitelerinde daha popüler olmak için çabalamak yerine gerçek arkadaşlıklar ve dostluklar kazanmak için çaba göstermeliyiz. Bu arada çoçuklarımızın bu sitelere vaktinden önce girmesine ve sanal ortamda gereğinden fazla zaman geçirmesine de engel olmalıyız. Büyüklerin bile bu derece olumsuz etkilenebildiği bir mecrada onların ne kadar savunmasız olabileceklerini aklımızdan çıkarmamamız gerekiyor. 

Not: görseller alıntıdır