Darmadağın, Biçare ve Karışığım Biraz

Merhaba arkadaşlar, 

Çok sevdiğim Bir Deli'nin Pembe Defteri bloğunun sahibi ben ona Pembişim diyorum, beni merak etmiş. Hemen iki lafın belini kıralım deyip bu yazıyı kaleme aldım. 

Şayet beni merak ediyorsanız etmeyin arkadaşlar, ölmedim ya da hasta falan olmadım. 

Sağlıklı ve zindeyim. Şükür hayattayım. Ama darmadağınığım. 

Evimde yaz aylarının vazgeçilmezi yaz temizliği hüküm sürüyor. Yaz temizliği evimi istila etti ve darbe yaparak evimi yönetmeye başladı. Ben var ya ben, evimin kraliçesi iken birden bire hizmetçisi oldum. 

Sürüm sürüm sürünüyorum. 

Geberiyorum. Bilgisayar açmak ne kelime bilgisayarın yanına bile yaklaşamıyorum.

Her yer her yerde. 

Yatak, yorgan, döşek ne varsa birbirine karışmış vaziyette.

Evde oturacak bir koltuk bile yok.

Şükürler olsun ki gözüm, kulağım, kafam, ağzım, burnum yerinde. 

Oğlanlar deliriyor, bu nasıl ev diye. "Susun!" diye çemkiriveriyorum vallahi ben de. Bu arada eşim de az değil yani o da sinirleniyor falan ama yapacak bir şey yok, bu ev boya badana olacak arkadaş.

Ev dandini, eşyalar alabildiğine özgür. Bütün eşyalar sere serbest geziyor evin içinde. 

Hiçbir şeyin kesin bir yeri yok. O orada, bu burada. 

Evimde işçiler çalışıyor. Gürültü, patırtı, angarya hırla. 

Badana, boya, tamirat, alçı ne ararsanız var. 

Akşam 01.00'de ancak toparlayıp yatağıma uzanabildim. 

Bir yatak on küsur yıldan sonra bu kadar mı güzel ve rahat olur arkadaşım. Ne eskimesi falan ya o benim yegane dostummuş meğer. Vallahi ortopedikmiş, terapi özellikliymiş, masaj yapıyormuş laf. Yorulunca insan taş zeminde bile uyuyormuş bunu anladım.

Şu anda ben bu yazıyı yazıyorum, bir taraftan da evde çalışan işçilere çay demlemeyi düşünüyorum. Yazık adamlara canla başla benim evimi adam etmeye uğraşıyorlar. 

Ev demişken yaklaşık on yıl oldu evimi badana yaptırmayalı ama nasıl bir kir anlatamam. Ki ben titiz ve temiz olduğumu sanıyordum. 

Evimin duvarlarını her ne kadar yılda bir kez silsem de çok kirlenmiş. Kendimi temiz diye avutuyormuşum onu anladım. 

Boya ve temizlik kokusu beni şimdiden mutlu ve mesut etti, bakın nasıl mis gibi kokuyor. 

Hadi bana müsaade, işçilere çay demlemeye gidiyorum. Temizlik bitince görüşürüz artık. Bu arada sevgili Pembiş'im beni merak etme tatlım benim, Nermin Abla'n temizlikle meşgul.  

Beni takip etmeye devam edin blog sayfamın takipçisi güzel insanlar, hepinizi sevgiyle öpüyorum.