Günlerdir nasıl bir ruh hali içindeyim bir bilseniz sevgili okuyucularım.
Beklediğimiz kaçınılmaz son gerçekleşti.
Alzheimer hastası olan kayınpederimi 5 Eylül'de kaybettik.
Bugün kayınpederimi kaybedeli tam 19 gün oldu.
19 gün önce
sabah biz uykuda iken gelen bir telefonla aklımız başımızdan gitti.
Tam on yıldır bu amansız hastalığa karşı yaşam mücadelesi veren, son bir aydır ise yatalak olan kayınpederim artık yok...
Kayınpederimi kaybettiğimizi öğrendiğim anda ilk önce tarifi imkansız bir boşluk duygusu yaşadım, afalladım, gerçek olup olmadığını idrak etmekte zorlandım... İnanın abartmıyorum ilk önce bunun bir şaka olduğunu sanıyor insan...
İlk anda ne söylemem gerektiğini, eşime nasıl destek olmam gerektiğini çözemedim... Onun yüzüne bakamadım hatta eşimin bulunduğu ortamdan uzaklaştım...
Kayınpederimin son anlarında masum bir bebeğe dönen yüzü geldi gözlerimin önüne...
Ve... Daha fazla dayanamadım, bıraktım kendimi, uzun uzun ağladım.
Geriye dönüp baktığımda kayınpederimi hiç üzmediğim geldi aklıma. Onu hiç kırmamıştım, ona karşı saygısızlık yapmamıştım. Bunun için mutlu olduğumu hissettim... İyi ki de kırmamışım, iyi ki saygısızlık yapmamışım diye düşündüm...
Sonra.... Hasta olmadan önceki hali geldi gözümün önüne, oğlumu hiç karşılıksız, çıkarsız, umarsız sevişini hatırladım. Son günlerinde torunlarını dahi bu lanet hastalıktan dolayı sevemeyişi geldi aklıma ve canım yandı, bir kez daha ağladım...
Veda edemeyişini, acıyan yerini söylemeden gidişini, acılar içinde yaşayışını, "canım acıyor" bile demeden gidişini ve yaşadıklarına hiç stem etmeyişini düşündüm ve canım bir kez daha yandı, ağladım...
Bilmeden, hatırlamadan, sevmeden, konuşmadan, veda etmeden gitti ya ona yanarım...
Defin işleminden önce yaşanan kargaşa beni bir an olsun kendime getirdi. Aslında ne kadar da gerçek ve yalındı herşey. Hayat ne kadar yalan ölüm ise ne kadar da gerçekti...
Ölüm hayatın kaçınılmaz sonuydu. Hepimiz bu dünyaya gelmiştik ve birgün böyle çekip gidecektik. Kayınpederimin tabutunun arkasından bakarken arkasında bırakmış olduğu boşluğu düşündüm... İçim yandı, ağladım...
İçimi bir hiçlik duygusu kapladı. Şimdi vardık ama yarın yok olacaktık. Kayınpederim de dün vardı ve bugün yok olmuştu.
Artık çocuklarımın dedesi, eşimin babası ve benim sevgili kayınpederim yoktu. Daha şimdiden, sıcağı sıcağına bir anıya dönüşüvermişti...
Hastaydı, yatalaktı, çok çekmişti ama candı. İnsana acı veriyor ölüm, hüzünlendiriyor.
Onun yokluğunu fazlasıyla hissedeceğiz galiba. Uzun zamandır bizi tanımasa da, bizimle konuşmasa da ve bizimle zaman geçirmese de onu özleyeceğiz... Allah rahmet eylesin...
Nur içinde yat baba, mekanın cennet olsun...
görsel alıntıdır
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Başınız sağolsun çok üzüldüm :( Benzer şeyleri bizde yaşadık. Dedem çok sağlıklı,yaşına rağmen dimdik duran,gezilere çıkan hayat dolu bi insandı.Onun ölüp gideceğini konduramazdı kimse. Birden beyninde bir tümor çıktı ve 5-6 ay içinde hayatını kaybetti. Sevgisini pek belli edemeyen biriydi ama yatalak olmadan önce,zar zor konuştuğu zamanlar ağlayarak beni ne kadar çok sevdiğini söylemişti.Yatalak olduktan sonra çok acı çekerdi ama bize belli etmezdi. Sırtı dönük yatardı sürekli biz anlamayalım diye.Çok yakın bir zaman sonra da ölüm haberi geldi.Defnedildiği gün hissettiklerim hala aklımda,defnedilirken bakmadım bile mezarlığın uzağında durdum.Aradan bir buçuk sene geçti ama hala ölmemiş gibi geliyor.Çünkü o benim dedem olmaktan çıkmadı sadece görüşemiyoruz.Size de bu durumda ne desem nasıl teselli etsem bilmiyorum çünkü o dönemde bana söylenilen hiçbirşeyi dinlemedim sadece ağladım ve kendimi onu bundan sonra göremeyeceğim fikrine alıştırmaya çalıştım.Size söyleyebileceğim en iyi şey artık acı çekmiyor,acılarını siz görmeyin diye saklamak zorunda değil.En önemlisi de o sizin kayınpederiniz olmaktan çıkmadı,varlığı silinmedi,hala öyle biri var sadece uzun bir zaman görüşemeyeceksiniz.Dualarınızla onu mutlu edebilirsiniz. Allah rahmet eylesin. Umarım ailecek çabucak toparlanırsınız..
YanıtlaSilSevgili Süslü Şirine kayınpederim yaklaşık on yıldır hastaydı. Alzheimer hastalığı çok zor bir hastalık ve biz bunu en yakından yaşayan insanlar olarak onun acılarından kurtulup sakin bir yaşama geçtiğini düşünüyoruz. Kendimizi öyle teselli ediyoruz. Gözünün önünde kocaman bir adam küçük bir bebeğe dönüşüyor, yemek yiyemiyor, bez bağlanıyor, temizliğini kendisi yapamıyor.... Ve daha neler neler... Şimdi hepsi bir anı olarak hatıra defterindeki yerini aldı.. Çok teşekkür ederim yorum yaptığın ve kendi acını benimle paylaştığın için.
SilBaşınız sağ olsun. Ölüm sözün bittiği yer...
YanıtlaSilBasiniz sag, mekani Cennet olsun.Basligi görünce anladim.Ben en yakinlarimdan Bikini daha kaybetmedim,Allah gecinden versin diyorum,ama acinizi anlayabiliyorum.Yokluklarinin düsüncesi bile,uzakta yasadigim halde zor geliyor.Allah sizlere sonsuz sabir versin.
YanıtlaSilNermin'ciğim kayınpederine Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun, sana da sabırlar versin canım. :(
YanıtlaSilBenim rahmetli annem de alzheimer dı, gerçekten dediğin gibi masum bebek gibi oluyorlar, benim annemin de öyleydi yüzü,
ama üzülme bak sevin hatta, o halde yaşamaktansa şimdi eminim bu dünyadan çok daha güzel bir gezegendedir o.
Başın sağolsun arkadaşım :( Allah başka acılardan korusun.
Arkadaşlar hepinize çok teşekkür ederim. Bu yazıyı yazıp yazmama konusunda çok tereddüt ettim aslında. Ama yazmak istedim, acımı sizinle paylaşmak istedim. Acımı paylaştığınız için çok teşekkür ederim. Allah kimseyi bu hastalıkla sınamasın. Gerçekten çok zor bir hastalık. Müjdeciğim senin de dediğin gibi onun bu hayatta çekmiş olduğu sıkıntılı düşünüyoru ve kurtuldu diyoruz, acıları sona erdi deyip kendimizi teselli ediyoruz. hepinize çok teşekkür ederim.
YanıtlaSilBaşınız sağolsun, sabırlar diliyorum
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim Başak hanım.
SilSevgili Nermin hanım, başınız sağ olsun. Yazınızı okuyunca çok üzüldüm!
YanıtlaSilÖlüm gerçeği her zaman var. Nur içinde yatsın. Sevgilerimle.
Çok teşekkür ederim, ölüm gerçek gerisi yalan...
SilBasiniz sagolsun arkadasim, Allah geride kalanlara sabir versin. Mekani cennet olsun ♡
YanıtlaSilTeşekkür ederim Mukaddesciğim.
SilBaşınız sağolsun, allah geride kalanlara sabir versin.
YanıtlaSilÇok teşekkür ederim, acımı paşlaştığınız için...
SilBaşınız sağolsun. Mekanı cennet olsun. Birinin yokluğuna alışmak çok zor gerçekten. Ama derler ya hani kurtulmuş diye. Çok zor bir hastalık ve yatalak olmak daha da zor. Allah sabır versin.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Dördüncü Tekil Şahıs. Gerçekten çok zor bir hastalık...
YanıtlaSilbaşın sağ olsun :(
YanıtlaSilSağ ol Narkoz. Teşekkür ederim.
SilBaşıız sağolsun. Allah sıralı ölüm versin. Gittiği yerden size ışık versin.
YanıtlaSilSağ ol Peri, hastaydı yıllardır. Son bir ayını da yatalak olarak geçirdi. Bizim için zor bir süreçti. Allah bu hastalığı kimseye yaşatmasın, çok zor bir hastalık. Sevgilerimle..
SilTüm hastalıklar zaten zor ama bu Alzheimer hastalığı başka bir zor. Hem yaşlı, hem hasta hem de her şeyden bi'haber. Hasta yakınlarının içi başka bir acıyor. Bizim ailemizde de bu yaşandı. Anarken son zamanlarını değil de yaşanılan güzel günleri hatırlayın. Ve o gittiği yerde memnun, buna emin olun. Başınız sağ olsun...
YanıtlaSilRabia Hanım çok teşekkür ederim. Bu dünyada rahat etmedi öteki dünyada rahattır inşallah. Aklıma hep sağlıklı zamanlarını getirmeye çalışıyorum. Uzun zamandır hasta olduğu için hasta hali de gözümün önünden gitmiyor ama dediğim gibi onu her zaman iyi haliyle hatırlamak istiyorum.
SilÖlüm bir son değil. Yeni bir yaşam. Mekânı cennet olur inşallah. Başınız sağ olsun. Sabır diliyorum
YanıtlaSilAcımı paylaştığınız ve yorum bıraktığınız için çok teşekkür ederim. Çok naziksiniz.
SilBaşınız sağolsun :(
YanıtlaSilÖlümün ne zaman gerçekleşeceği belli olmadığı için afallatıyor önce. Sonra sonra idrak başlıyor ve dağılınıyor.
Yatalak da olsa yaşaması istenirdi elbette. Siz evlattan öte, elinizden gelen ne varsa yapmışsınız. Bunun huzurunu şimdi değil belki, ancak geçen zamanla birlikte hissedeceksiniz.
Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun..
Sağ ol Zeugma, evet tam da senin dediğin gibi oluyor, önce afallıyorsun, sonra yok olduğunu düşündükçe dağılıyorsun. Elbette yatalak da olsa bir candı ve o masum bakışı gözümün önünden hiç gitmiyor. Belki konuşmuyordu ama bakıyordu ya, nefes alıyordu ya bize yetiyordu.
SilBaşınız sağolsun mekânı cennet olsun geride kalan için çok acı verici bir durum ölüm hiçlik duygusu çok doğru bir kavram
YanıtlaSilHerşeyin boş olduğunu hatırlatıyor bana ölüm
Ölüm Allah'ın emri şu ayrılık olmasa
Sevgilerimle
Çok teşekkür ederim Sertaç. Evet ölüm Allah'ın emri ve ayrılık zor. Sevdiğiniz bir insanın yok olup gitmesi gerçekten çok zor. İnşallah gittiği yerde rahat eder. Sevgilerimle...
SilBaşınız sağolsun. ..
YanıtlaSilSağol Baharcığım.
Sil