Asosyal olmak bazen esprili bir anlatımla birlikte kullanmış olduğumuz bir deyim olsa da aslında insan hayatını olumsuz etkileyen bir durumdur.
Asosyallik basit bir anlatımla sosyal olmayı başaramama durumudur. Asosyallik bireyin sosyal çevre ile yeterli ilişki kuramaması sonucu ortaya çıkan bir durumdur. Asosyal kişiler çoğu zaman kendini dış dünyadan soyutlayarak kendi dünyalarına çekilirler.
Asosyal insanlar kendileri ile baş başa kalmaya bayılırlar. Yalnız yaşamaktan hoşlanırlar. Özellikle bilgisayar
başında zaman geçirmek onlar için dünyanın en güzel şeyidir.
başında zaman geçirmek onlar için dünyanın en güzel şeyidir.
Asosyal kişiler güçlü arkadaşlık ilişkileri kurmakta zorlanırlar.
Bazen birçok insanla ilişki kurmak zorunda olan insanlar da bile asosyal davranışlar görülmektedir.
Asosyal bireyler önceleri arkadaş bulmakta zorlanırken zamanla aile bireylerinden de uzaklaşmaya başlarlar.
Asosyallik ile zamanında mücadele edilmezse bu kişiler zamanla toplumdan tamamen uzaklaşırlar ve sosyal fobi dediğimiz ve çok sık görülen ruhsal sıkıntı ile baş etmek zorunda kalabilirler.
Asosyal kişileri değerlendirirken onları antisosyal kişilerle karıştırmamak gerekir. Antisosyal kişiler davranış bozukluğu gösteren kişilerdir. Bu bireyler sorumsuz ve tehlikeli davranışları ile toplumsal yaşamı tehlikeye atarlar. Antisosyal bireyler suç işlemeye meyilli bir ruh hali içindedirler.
Asosyal kişiler ise çoğu zaman yalnız kalan ve kendi dünyasına çekilen insanlardır. Eyvah! Asosyal oldum diyorsanız bir an önce bu cendereden kurtulmalısınız. Asosyallikten kurtulmak için olabildiğince çok sosyal aktiviteye katılmak, sinemaya, tiyatroya, konsere gitmek iyi sonuç almanızı sağlayacaktır.
Yeniden sosyalleşmek istiyorsanız bilgisayarınızın düğmesine basın ve şu cihazı kapatın artık. Bilgisayar başında gereğinden fazla zaman geçiriyorsanız bir an önce bu huyunuzdan vazgeçmeli ve gerçek dünyaya dönmelisiniz.
Çevrenizdeki insanların sizi anlamadığını düşünüyor olabilirsiniz. Onlara kendinizi doğru anlatmaya çalışmayı bırakın, bakın zaman ne kadar çabuk geçiyor, sizi anlamayanları arkada bırakmayı öğrenin. Yeniden sosyalleşmek istiyorsanız sizi anlayanlarla birlikte hareket edin ve hayattan keyif almaya bakın...
.jpg)
görsel alıntıdır
görsel alıntıdır
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
kendimle baş başa kalmaya bayılırım ama asosyal miyim sanki biraz :)) öyle hafta sonları hadi çıkalım diyeceğim bir arkadaşım yok belki 1 tane vardır :( ama ilişkilerim kuvvetlidir anlamadım ben bu işi :))
YanıtlaSilBen de zaman zaman kendimle baş başa kalmayı tercih edenlerdenim. Ama arkadaş ve dostlarımla da görüşmeyi severim. Bilgisayar başında saatler geçirir miyim, işim varsa evet. İşim yoksa bilgisayın başında saatlerce oturmak bana göre değil. Sevgilerimle...
SilNermin'ciğim bizim çocuklar da öyle galiba :( - çocuklar derken ben doğurmadım ama iki yeğenim var doğurmuş kadar severim, sahiplenirim hele ilk doğana 'ben doğurdum onu:))filan derim- :)))valla bilgisayar başından kalkmıyorlar, evlerine misafir gelse bir hoşgeldiniz demiyorlar ya da annelerinin zoruyla diyorlar, ben de bilgisayarı seviyorum ama arkadaş, dost sohbetinin yerini kimse tutamaz diyorum yani sanırım hala benim için ümit var:))) bir de benim komşularım bir tanesi hariç kafa dengim değil, - anlatmıştım bir yazımda- yani Allah insana kafa dengi, normal, iyi, merhametli, hayvan sever, içi kin nefretle dolu olmayan komşular versin, yoksa bilgisayarla komşu olurum asosyal olsam da daha iyi:)) sevgilerimle
YanıtlaSilçocukların geneli öyle Müjdeciğim. Yani senin yeğenlerine özel bir durum söz konusu değil. Ancak bunu abartmak, hiçbir sosyal faaliyette bulunmamak asosyallik işareti olabilir. Bu noktada dikkatli olmakta yarar var galiba.
SilMerhaba Nermin hanım :) bende zaman zaman böyle duygulara kapılıyorum.
YanıtlaSilBelki yaşadıklarımdan olabilir. Yalnız kalıp, yazı yazmayı daha çok seviyorum!
Sevgilerimle..
Ben yalnız kalıp kendimi dinlemeyi seven bir insanım. Bir de Müjde'nin dediği gibi insanın kafa dengi, konuşup anlaşabileceği komşuları ve arkadaşları olması lazım. Benim komşularım pek kafa dengi değil ne yazık ki. O nedenle bazen içime kapanabiliyorum. Sıkıntılar paylaşıldıkça azalır, eğer isterseniz sizinle konuşmaya her zaman hazırım. sevgilerimle.
SilAblacım kesinlikle haklısın bilgisayar olmasa telefon hiç düşmüyo elimizden..
YanıtlaSilTabi haliyle arkadaşlıklar bile pek mümkün olmuyo..
Öpüyorum kocamanından :**
Canım benim, gençler telefonu bir an olsun bırakmıyorlar. Eminim mesajlajırken konuştukları kadar yüz yüze gelince konuşmuyorlardır. Herşey sanal oldu, arkadaşlıklar, dostluklar, muhabbet, aşk...Ben de seni öpüyorum kocamanından...
SilKalabalıklaştıkça yalnızlaşıyoruz, sanki...
YanıtlaSilEvet ne yazık ki çevremizde yüzlerce insan var ama bizler yalnızız.
SilYapılan yorumların hepsini okudum; hangisine katılayım bilemedim:)) Hepsi de doğru. Ama bazen yalnız kalmak; tercihten ibarettir; nitekim ben de yalnız kalmayı sevenlerdenim..
YanıtlaSilSevgili Bilgicellim; blogunu özlemişim; kocaman sarıldım
Hoşgeldin bitanem, pembişim. Uzun zamandan sonra bloğumu yorum bırakman beni çok mutlu etti. Ben de bazen yalnızlığı tercih ediyorum. Bu benim tercihim, yalnızlığı tercih etmek demek asosyaliz demek değil, asosyallik başka birşey. Sevgilerimle, kocaman öpüyorum.
Sileyvahhh :)
YanıtlaSilBen asosyalliğin cilt cilt kitaplarını yazdım :D Hatta asosyalliği meslek edindim diyebilirim :) Ama birazda zorunluluktan asosyal oldum. Neden dersen 8 yıldır aşk yok, para yok, arkadaş yok, 2 yıldır iş yok bunlar olmayınca da insan evden çıkmıyo :) BU şekilde evden çıkacağıma at yerim daha iyi...
YanıtlaSilEyvah eyvah.Sanıyorum cagın hastalıgı asosyallik.Cunku artık sosyallik nedir onu bilmiyıruz.Sosyalligi,"sosyal"medyada aktif olmak olarak anladıgımız surecede pek sosyallecegimizi sanmıyorum malesef.
YanıtlaSilYine de insanın kendiyle bas basa kalması guzel.
Elinize saglık yazınız icin.
Bu da benim blogum. isinaslisi.blogspot.com.tr beklerim.
Sevgiler...