Tanımadığım onlarca insanla karşı karşıya oturmak beni sıkar, biraz gerilirim.
Karşıya baksan olmaz karşındaki insan kendisine baktığını sanır.Yana baksan olmaz ki bu fiziki olarak da pek mümkün değil yan tarafında insan var.
görsel alıntıdır
Yere baksan hiç olmaz "dost başa düşman ayağa bakar" misali milletin ayağına ve ayakkabısına bakıyormuşum gibi hissederim, başkalarının da böyle hissetmesini istemem. Benim insan davranışlarını inceleme huyum var, ister istemez çevremdeki insanları inceliyorum. Metroda yolculuk yapanların abartmıyorum %60-70'i cep telefonu ile ilgileniyor. % 10 ise -bu kadar olur mu bilmiyorum ki olursa çok mutlu olurum- kitap okuyor. Geri kalan %30 ise yanındaki ile sohbet ediyor, çevreyi seyrediyor, ayakta duruyor, iniyor, biniyor.
görsel alıntıdır
Ben de öyle mi dursam böyle mi dursam, kitap mı okusam, çevreye mi baksam diye düşünerek bi sağa bi sola, bi karşıya bi de yere bakarak koltuğumda otururken -Ankara'da metroda boş koltuk bulmak bir mucize- metroya yeni binenlerle birlikte vagonda bulunan yolcu sayısı haddini bir hayli aştı. Her durakta inen yolcuların yerine oturmak isteyenlerin halini görmeniz lazım. Durakta binen genç bir kız ve yaşlı bir amca -amca dediğime bakmayın genç delikanlı yani, yaşını hiç göstermiyor!- aynı koltuğa yöneldi... Belli ki genç kız alışveriş yapmış, biraz yorgun, elinde de bir sürü poşet var.
Amcanın önüne geçti ve hooop koltuğa oturuverdi. Amcayı bir görseniz, nasıl sinirlendi. Vay sen misin oturan, genç kızı bir güzel azarladı: "Ben oturacaktım, neden sen oturuyorsun" diye paylamaya devam etti.
Kız da tam bir yeni jenerasyon. "Bana ne" diyor, omuzunu çekip amcayı zerre umursamadığını gösteriyor. Kızın annesi ise "sus" "sakın konuşma, cevap verme" diyor.
Belli ki hazırcevap bir tip.
Amca çok üzüldü ama pes etmedi, söylenmeye devam ediyor, "Sen kaç yaşındasın, ben 70 yaşındayım, ayıp değil mi" diye sitem ediyor...
Kız hiç umursamıyor, bu durum amcanın canını daha da yakıyor, daha çok kızıyor.
İleride oturan bir genç kız amcaya sesleniyor ve amcaya yerini veriyor...
görsel alıntıdır
Amca oturmanın verdiği rahatlıkla söylenmeye devam ediyor. Genç kız ise iki durak sonra iniyor. Alışverişe devam edecek belli.Amca ise sitemlerini bir süre daha sürdürüyor. Kendisine yer veren genç kızla konuşarak yolculuğuna devam ediyor... Genç kız "yorgundur amca" diyerek amcayı yatıştırıyor, aferin ona...
Ne dersiniz sizce kim haklı? Genç olduğu için yer vermesi beklenen kız mı yaşlı olduğu için kendisine yer verilmesini bekleyen amca mı?
Bu olayda amca haklı olabilir ama gençler dershane, okul derken, taşımış oldukları bavul gibi çantalar nedeniyle bazen hepimizden daha çok yoruluyorlar.
Bu noktada ayrımı iyi yapmak lazım, okul çantası taşıyan ve yorgun olduğu her halinden belli olan gençlerin oturmasından yanayım. Onlar bizim geleceğimiz, onların metroda oturmasına ve biraz dinlenmesine izin verebiliriz diye düşünüyorum.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Yaşlılığın arkasına saklanıp her şeyin onların hakkı olduğunu düşünenleri açıkçası sevmiyorum. Bazen değil ayakta duracak gözümü açacak halim kalmazdı üni hazırlıkta :(
YanıtlaSilBen de gençlerin de yorgun olabileceğini düşünenlerdenim. Ama adam çok yaşlıdır, ayakta duramıyordur o zaman kalkmak lazım. Dershanelere giden çocukların çantalarını gördüğümde ben kalkıp onlara yer vermek istiyorum inan. O çantalar nedir öyle bavul gibi...
SilYa Nermin'im ne diyeyim Hazel de söylemiş yorgunluk, bitkinlik sadece yaşlılara özgü değil ki, hakikaten insan genç de olsa ayakta duracak hali olmayabiliyor, ben o yüzden otobüste oturacak yer yoksa binmiyorum inan, bekliyorum sonraki otobüsü. Bence yaşlılar benim gibi yapmalı, (ben de yaşlıyım ayrıca:))dolu otobüse binmesinler, bir tüyo daha onlara 70 yaşında insan zaten emeklidir, ya da çalışmıyordur, kalabalık saatler malum, iş çıkışı, işe gidiş gibi saatlerde çıkmasınlar (ben öyle yapıyorum) yani ne işleri var anlamıyorum kızına, oğluna torun sevmeye gidecekse öyle bir saatte gitsin ki, otobüsler o zaman bomboş oluyor...:) bu fikrimi otobüs duraklarına asayım ben:)))))
YanıtlaSilDoğru söylüyorsun Müjdeciğim, saatini ayarladığın zaman hiç bir sorun olmaz. İş çıkış saatinde, okula gidiş saatinde ne işin var otobüste, metroda... Bir de başka illerde var mı bilmiyorum, Ankara'da 65 yaş üstü uygulaması var, otobüs ve metro bedava yaşlılar gereksiz yere dışarı çıkıyor, yoruluyor ve metroda yer bekliyor. Karşılıklı saygı şart...
SilBen amcayı haklı buldum tamam gençlerde yorulabiliyor ama yorgunluğa daha dayanıklı oluyor yaşlılar daha dayanıksız. Dolmuşta otobüste yaşlı birini ayakta görünce aklıma hemen dedem ve ananem geliyor ben nasıl onlar dolmuşa bindiğinde insanların onlara yer vermesini istiyorsam -ki şuana kadar sağolsunlar gören herkes yer veriyor-bende yaşlı birini gördüğümde ona yer vermeliyim diye düşünüyorum
YanıtlaSilKendiliğinden olan her şey daha güzel ve değerli oluyor Süslü Şirine. Ama zorla yaptırılan bir şey o kadar yapay oluyor ki inan öyle olunca hiç güzel olmuyor. Senin içinden geldiği için yer veriyorsun, birisi seni zorlasa daha farklı olur. Öpüyorum canım. Sevgilerimle..
SilÇok güzel bir konuya değinmişsiniz. Açıkcası metroda, otobüste her yorgun argın eve dönüşümde, başıma veya yanımdaki çok daha gençlerin başına yaşlı birileri dikildiğinde kalk der misali, sinir olurum. Bir keresinde otobüste günden gelen teyzeler okuldan- işten dönen gençlere söylenince şöför bi heyheylendi: "Kalkmayın gençler, koca gün okulda işte yorulup otobüse biniyosunuz, asıl oturması gereken sizsiniz! Kalkmayın yerinizden!" diye bi coştu, içimin yağları eridi sanki. Yaşlılık birilerini yerinden kaldırmak için sebep değildir. Ama hastaysa, özürlüyse vs. o ayrı. Öylesine de yer vermeyene diyecek söz yoktur zaten...
YanıtlaSilEvet yaşlı teyze ve amcalar bazen abartıyor galiba. Çoğu zaman bir işleri olmadığı halde dışarı çıkıyorlar ve tam iş ve okul dönüşü otobüsleri ve metroyu işgal ediyorlar. Tabi ki sakat ve hastalara yer vermemek bir ayıp. Ayrımını iyi yapmak lazım bence. Sevgilerimle...
SilBizim burda nadirdir,genclerin yaslilâra ver vermesi.Metroda cogunlukla yer olur.Ama otübüslerde bu sorun olabiliyor ve Alman nüfüsun yasli sayisi genclerden Cook cook fazla ve yaslarida 80-90.Yer verenler genelde yabanci cocuklar.Onlardada son zamanlarda umursamazlik basladi.
YanıtlaSilOglum benden ögrendigi icin,yer yoksa hemen yerini verir.Gecenlerde ,otübüsteyiz.Dolu,durakta binenler cok olunca yer kalmamisti,zenci bir kadina oglum,ben kas göz etmeden yerini verdi,cok yaslida degildi.
Durakta inince kadin minnettar sekilde ,gözü dolu dolu,tesekkür etti,oglumun cok iyi,güzel bir yüregi oldugunu öyledi.Mest oldum.
Bir zenci olarâk,maalesef,,cok duygulanmisti.Bir alman kalkipta yerini,bir zenciye vermez.
Ne korkunç bir şey insanı ten rengi ile değerlendirmek, Irkçılığın bu boyutlarda olması beni çok üzdü. Biz bu dünyada yaşamayı ne kadar hak ediyorsak onlar da o kadar hakediyor bence. Şuleciğim lütfen oğluna sevgilerimi ilet... Bu kadar yozlaşmış bir dünyada insani değerlere sahip çıkması beni çok duygulandırdı. Sevgilerimle...
SilHer şeyden önce aile terbiyesi. Ailesinin yaşlılara olan yaklaşımı çocuğun davranışlarına yansıyacaktır mutlaka. Yaşlılar, yaşlanmayı kendileri mi istediler. Keşke, genç olsam da yorgun-argın otobüste ayakta kalsam :)) Yılların yorgunluğunu bedeninde taşıyan bir yaşlı ile gencecik çocuğun yorgunluğu bir olabilir mi?Hem bir gün gelecek onlar da kendilerini yaşlanmış olarak bulacaklar. Zannetmesinler ki bu çok zaman sonra olacak. Zaman, göz açıp, kapayıncaya kadar geçecek. Sevgilerimle...
YanıtlaSilEvet doğru söylüyorsunuz Rabia Hanım, ben küçük oğlum otururken amca ve teyzeler bindiğinde hemen kaldırıyorum, ona bunu aşılamaya çalışıyorum. Ama dediğim gibi amca ve teyzeler de evden çıkış saatlerini iyi ayarlamalı. İş çıkışı, okul dönüşü otobüslerde olmamak en iyisi. O kalabalığı çekmek zaten bir dert bir de oturacak yer olmayınca daha beter...
SilÖzellikle Ankara' da 65 yaş kartını alan amcalar, teyzeler yollarda.
YanıtlaSilTamam evlerine kapanmasınlar şu hayat yükünü zaten çekmişler daha da yüklenmesinler ama bir yerden sonra yeter artık diyorsunuz.
Amca hergün hergün Oran' dan Ulus' a gidiyor ekmek alıp dönüyormuş bir tanesi anlatıyordu geçenlerde biz ayaktayız ya artık dinliyoruz konuları.
Bazen öğleden sonra kabul günü gibi. Sanırsınız huzurevi halkı topluca tura çıkmışlar artık birbirlerini tanıyorlar da.
Kızmıyorum hakkım da yok kızmaya ama her zaman da bizim hakkımız o koltuklar biz oturacağız gözüyle bakmasınlar, bağıra çağıra imada bulunmasınlar.
Ömrümüz varsa biz de o yaşa geldiğimizde aynı şeyleri yapar mıyız bilmiyorum ama bazen fazla geliyor özellikle mesai saatlerinde.
Ne doluymuşum bende yazdıkça yazasım geldi.
Neyse...
Merhabalar efendim ben Betül blogunuzu bugün gördüm ve geldim benim bloguma da beklerim. Hangisini isterseniz her ikisine de gelirim derseniz buyrun derim... http://eratasarim2012.blogspot.com.tr ve http://erayazifikiredebiyat.blogspot.com.tr
İyi ki geldin sevgili Betül, yorumunla bloğuma neşe kattın. Söylemiş olduklarına sonuna kadar katılıyorum. Hele huzurevi halkı topluca tura çıkmış kısmı çok hoşuma gitti. Otobüslere ve metroya binenlerin yarıdan fazlası 65 yaş kartı kullanıyor. Kartı okutuyor ve ötüyor "65 yaş üstü" diye. insanın sinirleri zıplıyor. Gez, eğlen ama trafiğin yoğun olduğu saatlerde lütfen evine dönmüş ol. Bunu becermek çok zor olmasa gerek...
SilDiiy mi ama? Bazen de çok hoş oluyor gencecik görünümlü bir hanım biniyor 65 yaş diyince beynimde şu düşünceler oluşmuyor değil.
Sil-Aaaaaa bu hanım yaşını hiç göstermiyor bak bak acaba böyle görünmek için neler yaptı?...
:)))))) Selamlar sevgiler.
Duruma göre değişiyor aslında. Hiç unutmam ben daha küçük bir çocukken en fazla 7 yaşındayım bir otobüse bindik babam ile akşam iş dönüşü nedeniyle oldukça kalabalıktı otobüste. Amcanın bir tqanesi tek kişilik koltukta iyice cam kenarına cekilerek benide yanına almıştı. Evet böyle insanlarda var.
YanıtlaSilZaten karşımızdakini anlamak için önce onun yerine kendimizi koymamız gerekiyor. Aksi takdirde anlamak de anlayış da hayal oluyor. O amca ki babanızın yerine kendini koymuş olmalı ki oturduğu koltukta size de yer açmış. Yorumunuz için teşekkürler...
Sil