Düşme

Düşersen bağımsızlığını ilan eder dostların
Görüş günlerin yasaklanır, gelenin gidenin olmaz 
Bayram eder düşmanların
Düşme..
Düşünce bütün düşüncelerin değişir hayata dair...
Dostluk arkadaşlık aşk yeniden şekillenir beyninde, düşme...
Hayatın ve dostların vefasızlığını görünce 
Yaralanır duyguların en derinden
Düşme...

Düştün mü ilk önce güvendiklerin vurur sırtından 
Kimse bakmaz yüzüne işe yaramaz adam olursun
Bir bir uzaklaşır dostların senden
Tutacak dal bulamaz yorulursun düşme...
Düştün mü isyan edersin yaşadığın hayata
Göz yaşlarını dökersin her gece yastığa
Yılanın ne kadar masum, kurdun suçsuz
Çakalın çakal olmadığını anlarsın iki yüzlü insanları görünce
Düşme...

Düşme...
Düşünce sahili olmayan koca bir deniz olur dünya
Sığınacak bir liman bulamaz kaybolursun
İki yüzlü düzenbazlar hüküm sürerken
Sen kederinden kahrolursun
Düşme...

Düştün mü baş ucunda bir tek anan olur
Gerisi yalan olur
"İmdat" demeye  engel olur gururun düşme
Kalıbı beş para etmez adamın söylediği sözler yaralanır olur
Düşme...

Düşersen maziye dalar gider gözlerin 
Yazılmamış hikaye olursun
Düğümlenir boğazında kelimeler kederinden kahrolursun düşme...
Haddini de hesabını da bileceksin bugünlerde 
Yoksa bi farkın kalmaz bu yollarda gelip gidenlerden
Seni üzenleri hayatından sileceksin gerekirse
Düşme...

En iyisi mi bir kurşun sık hayatın orta yerine 
Barut izleri kalsın ellerinde 
Ama sakın düşme...
                                              İbrahim DİZLEK