14 Nisan 2015 Salı

Yeni Bir İş Ben de Stres Yarattı

Merhaba arkadaşlar, 

Ne kadar uzun zaman olmuş yazmayalı.

Bu aralar o kadar yoğun ve stresli günler yaşıyorum ki anlatamam...

Eşim işinden ayrıldı...

Yıllardır emek verdiği, gece gündüz çalıştığı işinden ayrılmak zorunda kaldı.


Neden ayrıldı diye sorduğunuzu duyar gibiyim.

Sebep çok basit, emekçi hakkını isteyince işinden olur. Bizim ülkemizde bu böyle gelmiş böyle gidecek galiba. 

Yıpranma payı diye bir şey var hepiniz bilirsiniz. İnsan sağlığı için risk teşkil eden alanlarda çalışanların yıpranma payı alması gerekir. Örneğin madenciler, su altında çalışanlar, matbaada çalışanlar, polisler ve daha pek çok meslekte yıpranma payı uygulaması bulunuyor.

Eşimin mesleği de yıpranmaya tabi olan bir meslek. Ancak özel sektör olunca bazen bunu es geçebiliyorlar. Yıpranma payı almanın en önemli faydası erken emeklilik olanağı sağlaması. Eşim de erken emekli olmak (yıpranma payı alırsa 2,5 yıl sonra genç bir emekli olacak) ve hakkı olan uygulamadan yararlanmak için iş yeri ile görüştü.

Ancak özel sektörde olabilecek bir şey oldu ve eşim kapının önünü konuluverdi. Eşim de gitti iş yeri aleyhine dava açtı. Mahkeme süreci işlemeye başladı. 

Benim asıl sorunum ise, eşim işten çıktı ya, kendi işinin patronu olmak istiyor. Bir lokanta açmayı düşünüyor. Küçük ama sevimli bir yer, görüşmeleri devam ediyor. 

Ben pek büyük düşünen bir insan değilimdir, azıcık aşım kaygısız başım diyenlerdenim yani. Eşimle aramız bu yüzden biraz açık... Biraz kendimi rahatlatmak "Belki olur" diye düşünmek isterken birden bire korkuya kapılıyorum ve "Ya olmazsa!" diye kabus görmeye başlıyorum. 

Takdir edersiniz ki hayat çok pahalı. Ekonomik kriz ha çıktım ha çıkacağım diye işaret veriyor. Bu ortamda lokanta açmak bizim gibi belirli bir geliri olmaya alışmış insanlar için zor bir karar. 

İşte böyle arkadaşlar, sizce ne yapmalıyım? Eşimle aramız limoni, o biraz inattır, dediğim dedik diyenlerdendir. Bense korkularımı içimde yaşarım ve aşırı stres yaparım. Şimdi olur mu olmaz mı diye düşünüp duruyorum. Kendimi yedim bitirdim. Siz ne dersiniz? Yorumlarınızı bekliyorum...

Sevgilerimle...


görsel alıntıdır


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

yorum bırakırsanız mutlu olurum