27 Aralık 2014 Cumartesi

İyisiyle Kötüsüyle Bir Yıl Daha Bitti

Günlerdir ne blog sayfamla ne de blogger arkadaşların yazıları ile ilgilenebildim. 

Yoğun bir iş temposu içinde geçen yılın son günlerinde üzerime düşen keyifsizlik ve mutsuzluk halinden sıyrılmak ve kendimi daha iyi hissetmek için bloğuma yazı girmeye karar verdim.

E, hali hazırda yeni yıl geliyor, yazımın konusu da güle güle diyeceğimiz 2014 ve merhaba diyeceğimiz 2015 olsun istedim.

Sizi bilmem ama 2014 benim için biraz zor bir yıldı. Keşke dediğim şeyler, beni üzen hatta dibe vurmama neden olan olaylar yaşadım 2014'te.

21 Aralık 2014 Pazar

Kronik Mutsuzluk, Keyifsizlik ve Yorgunluk

Merhaba blog takipçilerim ve blogger arkadaşlar,

Bugünlerde o kadar yoğun bir şekilde çalışmak zorunda kaldım ki, bloğumu ihmal ettim.

Ancak, blogumu ihmal etmem de sadece çok çalışmış olmam değil, kronik bir hal almaya başlayan keyifsizlik hali de etkili oldu. 

Kendimi çok iyi hissetmiyorum bugünlerde. 

Yağmurlu günlerin etkisi midir bilmem ama keyifsizlik kronikleşiyor sanki....

Çevremizdeki insanların bizi anlamaması ya da anlamak istememesi keyifsizliğimizin artmasına, mutsuzluğun dibe vurmasına ve kronik bir hal almasına neden oluyor.

Acaba benim içine düştüğüm durum bana mı özel diye internette araştırayım dedim, kronik mutsuzluk diye psikolojik durum olduğunu öğrendim. 

9 Aralık 2014 Salı

Büyümek İsteyen Oğula Mektup; Ah, Keşke Çocuk Olsaydım (Nostaljik Pazartesi)

Güzeller güzeli oğlum artık büyümek istiyor. 

Sanki daha dün doğmamış gibi kendini yetişkin erkek olarak görmek istiyor.

Güzel oğlum benim, sen daha bebeksin...

Sen biliyor musun büyüyünce seni nelerin beklediğini...

3 Aralık 2014 Çarşamba

Bu Yalnızlık Hiç Bitmeyecek... (Nostaljik Pazartesi)

Yalnızlık nedir deseler hiç düşünmeden yalınlık ve temizlik derim. 

Hayatımızda bazen hiç beklemediğimiz şeyler olabiliyor. Ve, böyle durumlarda yanımızda olan insanları görmek istiyoruz. Bir dost, arkadaş ya da bir yaren arıyor gözlerimiz..

İnsan böyle zamanlarda, kimseden bir şey beklemiyorum dese de, bi destek bekliyor aslında...

Yalnız kaldığımızda nasıl ki kendi kendimize dost olup, kendi kendimizle yarenlik yapıyor, yaralarımızı sarıp acılarımızı azaltıyorsak, aslında bütün bunları candan bir arkadaşla yapmak istiyoruz...